Rejony MSI
Szukaj zdjęć według rejonów

Aby obejrzeć zdjęcia z danego rejonu MSI, skorzystaj z mapki poniżej:

Mapa Bemowa Chrzanów Jelonki Południowe Jelonki Północne Górce Groty Fort Radiowo Fort Bema Boernerowo Lotnisko Bemowo Lotnisko

Ulice

Krótka historia kotłowni WAT (1958 – 2006)

Kotłownia WAT posiadała  ceglany komin, na szczycie którego zainstalowano cztery lampy bezpieczeństwa. Było to konieczne, bowiem wówczas w pobliżu znajdowało się czynne lotnisko wojskowe. Pamiętam, że podczas jej pracy, aż do lat 70., w promieniu kilkuset metrów na śniegu widoczne były wyraźne, czarne cząstki miału węglowego – wspomina Ireneusz Dobiech, absolwent
i  wieloletni pracownik naukowo – dydaktyczny Wojskowej Akademii Technicznej

Na terenie Wojskowej Akademii Technicznej znajdowały się dwie kotłownie, wewnętrzna i zewnętrzna. Wykorzystywane były one do celów grzewczych i dostarczania gorącej wody. Prawdopodobnie kotłownia wewnętrzna obsługiwała kuchnię i łaźnię znajdujące się na terenie „zamkniętym” WAT. Natomiast zewnętrzna wykorzystywana była do celów grzewczych. Przytoczę kilka zdjęć ilustrujących zmiany tej ostatniej.

Najstarszy widok zewnętrznej kotłowni przedstawia unikalne, czarno-białe zdjęcie (fot. 1), stosunkowo mało wyraźne, zamieszczone w jednym z moich blogów, jakie wykonałem prawdopodobnie w 1958 r. Miała kilka kotłów zainstalowanych w wysokim ceglanym budynku i opalana była miałem węglowym dowożonym traktorami na przyczepach z bocznicy kolejowej WAT. Wspominam o niej w jednym z blogów. Dla odprowadzania spalin posiadała wysoki ceglany komin o przekroju kwadratowym, na szczycie którego zainstalowane były cztery lampy bezpieczeństwa, widoczne na zdjęciu fot. 1. Było to konieczne, bowiem wówczas w pobliżu znajdowało się czynne lotnisko wojskowe. Pamiętam, że podczas jej pracy, aż do lat 70. , w promieniu kilkuset metrów na śniegu widoczne były wyraźne, czarne cząstki niespalonego miału węglowego. Jak niekorzystna ekologicznie była jej praca, świadczy jej kolejne zdjęcie (fot. 2), na którym widoczne są wydobywające się z komina gęste kłęby czarnego dymu.

Widok zewnętrznej kotłowni WAT, ok. 1958 r.

Fot. 1 Widok zewnętrznej kotłowni WAT i terenów do niej przyległych, ok. 1958 r.

Widok zewnętrznej kotłowni WAT, ok. 1958 r.

Fot. 2 Widoczny efekt dymiącego komina kotłowni, drogi przeznaczonej do dostarczania miału węglowego i jego składowiska.

Jak widać, teren na którym składowano węgiel nie był ogrodzony, a droga którą dowożony był węgiel nie miała nazwy (fot. 2). Taki stan rzeczy istniał jeszcze do ok. 1973 roku, o czym świadczy zdjęcie (fot. 3), jakie wykonałem podczas budowy naszego domku w ramach Wojskowego Zrzeszenia Budowy Domków Jednorodzinnych (WZBDJ), na którym za narożnym fragmentem budowanego garażu, teren ten jest widoczny.

Dom Wojskowego Zrzeszenia Budowy Domków Jednorodzinnych

Fot. 3 Widok stropu naszego domku, składowiska węgla, starych domków i narożnego murowanego garażu, 1973 r.

W latach 80., kotłownia mimo, że była imponujących rozmiarów nie zaspakajała potrzeb, gdyż na późniejszych zdjęciach, przykładowo na fot. 4, widoczny jest drugi jej segment, ze znacznie mniejszym kominem, a teren składowiska został ogrodzony murem, wykonanym z cegieł cementowych pokrytych tynkiem i zaopatrzony w trzy bramy. Widok ceglanego płotu i bramy pierwszej, usytuowanej w pobliżu ulicy Kartezjusza, przedstawia zdjęcie (fot. 5) wykonane ok. 2003 roku. Na zdjęciu (fot. 4) wykonanym w 2001 roku, oprócz obu segmentów kotłowni i dwóch kominów, widoczne są kolejne bramy: najbliższa, ze znakiem zakazu wjazdu, jako druga z kolei i na tym samym zdjęciu słabo widoczna trzecia brama, znajdująca się przed samym budynkiem kotłowni. Jest ona dokładniej pokazana na zdjęciu (fot. 6) wykonanym prawdopodobnie w tym samym dniu. Zdjęcia późniejsze z lat dwutysięcznych, np., fot. 7, dokumentują również, że zamiast drogi powstały współczesne ulice Gąsiorowskiego i Kartezjusza, obie o powierzchni asfaltowej.

Widok mniejszego komina kotłowni WAT, 2001 r.Fot.  4 Widok mniejszego komina kotłowni, murowanego ogrodzenia z bramą i asfaltowej drogi , 2001.08.08.

Widok murowanego ogrodzenia kotłowni WAT, ok. 1993 r.

Fot. 5 Widok murowanego ogrodzenia, pierwszej bramy i budynków kotłowni, zdjęcie z ok. 1993 r.

Widok murowanego ogrodzenia kotłowni WAT, ok. 2001 r.Fot. 6 Widok kotłowni, murowanego ogrodzenia, trzeciej bramy i zrujnowanego dachu, 2001.08.08.

O ile dobrze zapamiętałem, za trzecią bramą znajdował się zadaszony segment wagowy, przeznaczony do ważenia węgla dostarczanego do kotłowni. W tym celu w gruncie pod dachem zagłębiona była waga z  ruchomą platformą na poziomie gruntu, na którą po wjechaniu przyczepy z węglem dokonano jej ważenia.  Sądząc po stanie dachu (fot. 6), kotłownia już wówczas nie działała. Byliśmy z tego powodu bardzo zadowoleni, bowiem nie zaśmiecała terenu drobinami węgla.

Kotłownia WAT przy ul. W. Gąsiorowskiego, 2006 r.Fot. 7 Zdjęcie kotłowni i osiedla domków jednorodzinnych wykonałem podczas przebudowy ulicy Gąsiorowskiego.

Jak zarejestrowałem to na zdjęciu (fot. 7),  które wykonałem 17 lipca 2006 dokumentując remont ulicy Gąsiorowskiego, na terenie dawnego składowiska węgla powstało zamknięte osiedle domków jednorodzinnych. Budynki kotłowni jeszcze istniały, a murowane ogrodzenie zostało podwyższone za pomocą drewnianych paneli i zaopatrzone w automatycznie sterowaną bramę.

W niedługim czasie, budynki zewnętrznej kotłowni WAT, będące schroniskiem dla narkomanów i bezdomnych, zostały zburzone, a na ich miejscu deweloper zbudował według mnie niezbyt piękne dwa bloki mieszkalne.  Proces burzenia budynków zewnętrznej kotłowni WAT oraz budowę bloków mieszkalnych dokumentowałem fotograficznie.

Ireneusz Dobiech
6 marca 2017 r.

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.


Możesz użyć następujących tagów oraz atrybutów HTML-a: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>